Uitdaging!

Onlangs ben ik gestart met de cursus handwerken in de vrijeschool aan Hogeschool Helicon in Zeist. In het eerste cursusjaar moet ik onder meer een kunstzinnig werkstuk maken. De keuze van het werkstuk is vrij en je maakt het voor jezelf. "Je mag jezelf uitdagen", voegden de juffies er nog aan toe. Daags na de eerste cursusdag weet ik wat ik ga doen: een weefwerk maken van eigengesponnen wol op een echt getouw. Een Uitdaging! Mijn enige weefervaring dateert uit mijn vroege jeugd toen ik eens een kinderweefraam cadeau kreeg. Op spingroepen zakt me de moed al in de schoenen bij het horen van het jargon van de weefsters. Mijn voornemen was er dus vooral niet aan te beginnen. Toch heb ik de afgelopen jaren bij kringloopwinkels al diverse weefboeken verzameld. Die waardevolle naslagwerken zouden misschien ooit van pas komen. Dat ooit is nu al! Mijn voornemens zet ik opzij. Ik ga deze Uitdaging aan!

Bij de Herders van Balloo ligt een Normalo getouw dat ik mag gebruiken voor de klus. Spinmaatje F heeft eenzelfde getouw en dus vraag ik haar of ze wil helpen het te monteren. Naast F voel ik mij een enorme kluns. Ik heb werkelijk geen idee hoe de bundel hout met touwtjes eraan tot een werkend getouw moet worden getransformeerd. Spinmaatje F gaat voortvarend van start en spreekt ineens een andere taal. Schering, schachten, hevels, boom, binding, riet. Waar ben ik in hemelsnaam aan begonnen, vraag ik me radeloos af. Na een paar uurtjes werken en steeds maar vragen staat dan het getouw en begin ik de taal van F langzaamaan te verstaan. Voordat ik verder aan het getouw kan werken moet ik me eerst inlezen in de weeftechniek en besluiten wat voor weefwerk ik ga maken. Thuis bekijk ik mijn voorraadje weefboeken. Ik kies het Weefboek van Paulli Andersen. Dat ziet er gedegen uit.

Aangezien mijn hoofd vol zit met nieuwe indrukken stel ik het studeren nog maar even uit. Eerst een paar uurtjes ontspannen wol kaarden. Van het ruwharig Pommers land schaap. Dat leent zich goed voor een weefwerk en ik heb er genoeg van.